خدا کند غم دیرینه زودتر برسی

تو با سپیده آدینه زودتر برسی

شبانه تا به سحر آرزوی من،این است

صفای هر دل بی کینه!زودتر برسی

که زود زود شود قلب عاشقانت شاد

غم نشسته به هر سینه زودتر برسی

جلا دهی دل ماتم گرفته را ز غمت

به روشنایی آیینه زودتر برسی

خدا کند که زمستان دل بهار شود

بهار پر گل و سبزینه زودتر برسی

بدون شکوه بگویم خدا کند خبر-

خوش هزاره پر کینه زودتر برسی!

نگاه کن!

بازآسمان دلش از نیامدنت گرفته و بغض کرده و باران اشک می بارد برای نیامدنت؛

آخر اوشاهد هر چیزی است.او گوشه گوشه این خاک را می بیندوشاهد تمام بی عدالتی هاست،

شاهد تمام ظلمهایی است که بر مردم مظلوم دنیا روا می شود وآنها تو را طلب می کنند و به انتظارت هستند.

منتظر کسی هستی ؟چقدر منتظرشی؟میدونی این کسی که تو منتظرشی،چه ویژگی هایی داره؟اخلاقش چطوریه؟رفتاروکردارش چطوریه؟اصلا می دونی اهل کجاست؟اصل ونسبش چیه؟فرزند کیه؟حا لا مطمئنی که می یاد؟من می دونم اونایی که دوسش دارن و چشم به راهشن ،می دونن چه خصوصیاتی داره.اونا می دونن ایشون فرزند مصطفی،آخرین فرستاده خداس .اونا می دونن که نشونی های این مرد چیه؟همه دنیا برای اومدنش دعا می کنن و امید دارن که بیاد ودنیا رو سرسبزکنه و آبادی و آزادی رو واسه همه هدیه بیاره. حالا خودمونیم ها اگه اومدو ما تو گروه بدها بودیم ،اون موقع چه جوابی داریم بدیم ؟وقتی آقا بیاد ،همه مات ایشون می شن ،جز اونایی که اون امام رومی شناسن. اونا کیان؟اونا کسایی هستن که فکروذکرشون امام زمانه.ولی راستشو بخوای اونام خیلی به درد نمی خورن،مگه اینکه عملشون بوی امام زمان(عج) داشته باشه. این یعنی چی؟یعنی خالصانه باشه وهمیشه در انتظار ظهور گل نرگس باشن. عاشق واقعی امام کسی یه که همیشه با یه سبد پر از گل های یاس،توجاده عشق ومحبت کنار ایستگاه انتظار ،منتظر اون مهربونه.تو هم که هنوز نشستی و منتظری؟

یابن الحسن !آمدنت بسیار دیرشده است،دیگر طاقت انتظار کشیدن نداریم.هجران تو بسیار طولانی شده است،دیگر طاقت دوری نداریم.موعودا!می دانم خودت هم از اینکه به انتظار فرج هستی،مضطر شده ای و به انتظار ظهوری؛اما مولایم خود دعا کن،چرا که دعای ما گنه کاران به درگاه حق مقبول نمی افتد. ای کاش هرچه زودتر خداوند اذن دهدتا پا در رکاب نهی که ظالمان بیش از این گستاخ نشوند  مظلومان مغموم تر!ای کاش زودتر لحظه زیبای ظهور فرا رسد!ای کاش….!

مولایم!مهدیا!

ای مرهم قلبهای شکسته!بیا و احیاگر قلب شکسته ما باش.

مولایم!می دانم که هنوز اسیر قفس "من" هستیم وسوار مرکب گناه،تا به کی باید به دور از تو باشیم و اسیر این قفس خاکی؟

مولایم!عده ای می گویند با این همه گناه،دیدن رویت و شنیدن صدایت ممکن نیست.اما می دانم تو آنقدر مهربانی که اگر کسی یک قدم به سمت رضای تو برداردتو صدها قدم به سویش بر می داری.

تا به کی در پرده مانی ماه من!روشنگری کن

                                تا کنی هر دلبری را عاشق خود،دلبری کن

جلوه ای کن!زهره راچون ذره محو خویش گردان

                                 رخ نما و مشتری را بر رخ خود مشتری کن

قاف تا قاف جهان پرشد زظلم ای حجت حق!

                               تکیه زن بر مسند عدل الهی،داوری کن

آن یار سفر کرده که صد قافله دل همره اوست

هر کجا هست خدایا به سلامت دارش

می گویند که تو دیده نمی شوی،ولی از همه دیدنی ها تو دیدنی تری. آن ها که بویت را استشمام کردند گفتند :که بوی گل وجودت از هزاران گل بوستان بوییدنی تر است. گفتند  که غیبتت را انتظاری بزرگ باید بود،ولی آرزومندان تو هر وقت که خواستند ،تو را دیدند. اگر چه ناپیدایی ،ولی هر که نامت را از ته دل صدا زد،تو از پشت پرده های غیبت به یاری او شتافتی. آن ها که تو را دیدند،از دلاوری ات در یاری رساندن به مظلومان حکایت ها کردند،ولی مولای من! فقط دست مهربانت را برای یاوری و کمک مظلومان بیرون می آوری و بس!

ستم از مقابل روی تو می گریزد و ظالم از خشم تو حقیر و درمانده می شود.حق و عدالت تو را برای احیا کردنش به فریاد میخواند و مدام به گوش عرش نغمه می دهد که :او خواهد آمد...

بنفسی انت                                                  

عزیز دلم ! عمری است حیات باطل من فدای بیهودگی شده است .

بگذار عاقبت بخیر شوم،مرگم برای تو باشد ،برای تو بمیرم.

اگر برای تو بمیرم،خواهند گفت:

گر چه بیهوده زندگی کرد ،"برای خودش زندگی کرد".

اما با فایده مرد،"برای دوستش جان داد".

عزیز من!به آن کسی که می خواهد جان مرا در بستر بیماری و یا حادثه ای ناگهانی بگیرد،بگو:

این قربانی من است،به او کاری نداشته باشید.

بگذارید تیری از دشمنان من به او اصابت کند.

او دوست دارد بلاگردان من باشد.

بگذارید "بیچاره"به آرزویش برسد.

از او در نفس آخر ،این آب خوش را دریغ نکنید... .