آن یار سفر کرده که صد قافله دل همره اوست

هر کجا هست خدایا به سلامت دارش

می گویند که تو دیده نمی شوی،ولی از همه دیدنی ها تو دیدنی تری. آن ها که بویت را استشمام کردند گفتند :که بوی گل وجودت از هزاران گل بوستان بوییدنی تر است. گفتند  که غیبتت را انتظاری بزرگ باید بود،ولی آرزومندان تو هر وقت که خواستند ،تو را دیدند. اگر چه ناپیدایی ،ولی هر که نامت را از ته دل صدا زد،تو از پشت پرده های غیبت به یاری او شتافتی. آن ها که تو را دیدند،از دلاوری ات در یاری رساندن به مظلومان حکایت ها کردند،ولی مولای من! فقط دست مهربانت را برای یاوری و کمک مظلومان بیرون می آوری و بس!

ستم از مقابل روی تو می گریزد و ظالم از خشم تو حقیر و درمانده می شود.حق و عدالت تو را برای احیا کردنش به فریاد میخواند و مدام به گوش عرش نغمه می دهد که :او خواهد آمد...